Geriye dönüş tekniği, bir anlatıda kronolojik akışı bozarak, olay örgüsünün geçmişte yaşanan bir zaman dilimine gitmesini sağlayan bir edebi tekniktir. Yazar veya anlatıcı, hikayenin şimdiki zamanında okuyucuyu geçmişte yaşanan önemli bir olaya götürür ve bu olay aracılığıyla karakterlerin motivasyonlarını, ilişkilerini veya hikayenin genel temasını anlamamıza yardımcı olur.
Geriye dönüşler, hikayenin akışını zenginleştirir ve derinlik katar. Okuyucunun merakını uyandırarak karakterlerin geçmişindeki sırları veya travmaları ortaya çıkarır. Bu sayede karakterler daha karmaşık ve gerçekçi hale gelir.
Geriye dönüş tekniğinin kullanıldığı başlıca amaçlar:
Geriye dönüş teknikleri şunlar olabilir:
Geriye dönüş tekniği, iyi kullanıldığında hikayeyi zenginleştiren ve okuyucuyu daha derinden etkileyen güçlü bir araçtır. Ancak, aşırı veya gereksiz kullanıldığında hikayenin akışını bozabilir ve okuyucunun ilgisini dağıtabilir. Bu nedenle, dikkatli ve bilinçli bir şekilde kullanılması önemlidir.